'Werkt' het mest­beleid?

Technische bestuursvraag

‘Werkt het mestbeleid aantoonbaar mee aan de verbetering van de kwaliteit van het oppervlaktewater?’ En zo ja wat is de onderbouwing daarvan?

Waarom stellen wij deze vraag?

In verschillende rapporten, vooral in de samenvattingen, wordt door Rijnland regelmatig geconcludeerd dat ‘het mestbeleid werkt’ (in verschillende bewoordingen uitgedrukt, zoals 'Positief voor de waterkwaliteit', 'verminderde emissies naar water' etc.). In de betreffende rapporten zelf is daar weinig of geen onderbouwing voor te vinden.

In een landelijke analyse met gebruik van gegevens van het Compendium voor de Leefomgeving heeft de Partij voor de Dieren aannemelijk gemaakt dat de verbetering van de waterkwaliteit voornamelijk te danken is aan industrie en waterzuivering. De uit- en afspoeling van landbouwgronden is hoog gebleven en een significante vermindering is volgens de fractie niet aangetoond.

De Partij voor de Dieren heeft het bestuur daarom gevraagd hoe zij tot die conclusies zijn gekomen en die te onderbouwen. Hoewel het bestuur dat niet expliciet meldde in het antwoord geven ze de PvdD wel een beetje gelijk. In het kort: Waterkwaliteitsverbetering kan verkaard worden door de vermindering van emissies door waterzuiveringsinstallaties. Er wordt vermoed dat de verbetering van de polderwaterkwaliteit deels aan de daling van de landbouwemissies kan worden toegeschreven. Het effect in de waterkwaliteitsverbetering is beperkt t.o.v. de reductie in het nutriëntenoverschot. Dat wordt toegeschreven aan de de historische belasting door de landbouw en de opslag daarvan in de bodem.

Rijnland onderneemt verdere actie om de KRW doelen te halen, o.a. verdere waterzuivering en pilots in overleg met de sector. Echter, in veel wateren kunnen de KRW doelen pas gehaald worden bij een vermindering van de fosfaatconcentratie.

Rijnland is niet verantwoordelijk voor emissies door derden, daarom heeft ook het Ministerie voor LNV de KRW mede ondertekend. 'Landbouw' is dus mede verantwoordelijk voor het halen van de KRW doelen. Maar: in de 'mestbrief' van EL&I worden de gebruiksnormen niet verder aangescherpt. Bovendien is in 2012 de periode van mestuitrijden verlengd. Voeg daar aan toe de motie van der Vlies, die stelt dat de KRW de landbouw niets extra's mag kosten. Die laatste zaken zijn voor de waterkwaliteit geen stappen in de goede richting.